Μαύρο - Άσπρο

Χτες το βράδυ συνάντησα ένα φίλο. Μου είπε πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν και ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή. Είναι, λέει, γνωστό στους μυστικούς κύκλους ότι θα αντιστραφούν οι ρόλοι. Ότι ήμασταν θα πάψουμε να είμαστε και θα γίνουμε αυτό που δεν ήμασταν. Με αυτόν τον τρόπο όλοι θα μείνουν ικανοποιημένοι, αφού θα έχουν αυτό που ποτέ δεν είχαν και πάντα λαχταρούσαν, και όταν το βαρεθούν θα μπορούν να εκτιμήσουν αυτό που κάποτε είχαν και θα το αποζητάνε από την αρχή.
Είναι το παιχνίδι της εκδίκησης. Αυτοί που κάποτε ήταν ευγενικοί και συνετοί απέναντι σε αδίστακτους και ανειλικρινείς, τώρα θα τους μιλάνε απότομα και θα τους φλομώνουν στο ψέμα. Αντιθέτως, οι "αδίστακτοι" θα είναι πλέον ανίκανοι να πουν και το παραμικρό ψεματάκι, θα κοιτάνε χαμηλά και θα ζητούν συγγνώμη με κάθε ευκαιρία.
Το σλόγκαν της νέας εποχής θα είναι: "Τώρα που γύρισε ο τροχός, να που γαμάει κι ο φτωχός". Φυσικά, μετά από το πρώτο διάστημα προσαρμογής, ο κόσμος θα αρχίσει να μην νιώθει καλά. Τύψεις θα γεννιούνται σε κάθε ανθρώπινο ον. Στους μεν γιατί θα φέρονται ανήθικα, στους δε που επιτέλους θα αντιληφθούν πώς είναι να σου φέρονται ανήθικα. Και τότε, δια μαγείας, όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν. Μόνο που, όλοι θα έχουν πάρει το μάθημά τους.
Αφού το αναλύσαμε διεξοδικά πίνοντας κανα δυο ουισκάκια, μείναμε σιωπηλοί να κοιτάμε το κενό. Ο καθένας χαμένος στη σκέψη του. Μία και μοναδική σκέψη.
"Εγώ σε ποιους ανήκω; Στους καλούς ή στους κακούς;"