Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Λεπτομέρεια από τη "ντροπή"

Δύσκολο να είσαι πανί - χαρτί που πλαισιώνει αυτά τα υποκίτρινα με το χρώμα της άμμου επιδαπέδια φωτιστικά με το αχλαδοειδές σχήμα. Κάνει πολύ ζέστη εκεί..αλλά ζέστη περίεργη. Συνέχεια ζέστη, με σταθερή θερμοκρασία, χωρίς κορύφωση! Να μη μπορείς να καείς, να γίνεις τρύπα να τελειώνει! Και τί? Είναι καλύτερα να κλείσει ο διακόπτης, να σβήσει το φως,να χαθεί όλη η ζέστη και μετά..κρύο, σκοτάδι..?! Συμβιβασμός! Ποιά νά'ναι η λύση? Μήπως αν είχα τρύπες? Να παίρνω αέρα να δροσίζομαι, να έχω και φως όταν σβήνω. Αααααααχ ~ Καμιά φορά όταν σε διαπερνούν σφαίρες δεν είναι και τόσο κακό.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Νομίσματα, ιστορίες και αλήθειες

Όπως και κάθε νόμισμα, έτσι και κάθε ιστορία, και κάθε αλήθεια. Το νόμισμα έχει πάντα δύο πλευρές. Από τα πρώτα ρητά που θυμάμαι στη ζωή μου και μάλιστα τό'βρισκα και περιττό..για να μην αναφέρω και την τρίτη, πλαγίως..που φυσικά πάντα εκεί επικεντρωνόταν η προσοχή μου!
Η δική σου ιστορία μου και η δική σου αλήθεια μου, δε μου προκαλούν παρά μόνο ντροπή.
Και το νόμισμα είναι κύκλος και κύκλους κάνει..και δε σταματά. Μέχρι νά'ρθει το καινούριο νόμισμα..και τότε αυτό αποσύρεται. Επιστρέφεται, συνθλίβεται και γίνεται κράμα και γίνεται χυλός και μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Άγνωστο..
Ή απλά βαλτώνει σ'ένα συρτάρι, ή σ'ένα κουτί γιατί κάποιος πιστεύει πως έχει ακόμα αξία και ας είναι πια άχρηστο. Γιατί κάποτε είχε και ήταν σημαντικό..και συνεχίζει να ζει εκεί..ελπίζοντας πως θά'ρθει η μέρα που θ'αναγνωριστεί.
Η δική σου πλευρά μου, τώρα θέλει να κρυφτεί. Αρκετά κύλησε. Ήρθε η ώρα να κρυφτεί γιατί η ντροπή το βάρυνε πολύ και δεν κυλάει άλλο. Αλλά δεν θέλει να μπει στο κουτάκι στο συρτάρι, αρκετά έμεινε μέχρι και σήμερα εκεί.
Το τί θα γίνω είναι άγνωστο. Μα για όσο με κράτησες στο κουτάκι σου αν και σκουριασμένο σ'ευχαριστώ~
Είθε η απόσυρση αυτή νά'ναι πραγματική. Σε όλες μου τις πλευρές και όχι μόνο σε μία.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ο κύκλος του ποδηλάτη και η σφαίρα της άλλης διάστασης

Ως συνήθως όλα κυλούν περίεργα σε τούτο τον τόπο.

Σε αυτόν τον πλανήτη, πού όλα γίνονται και τα πάντα διαλύονται λες και η εξαΰλωση έχει λάβει ενεργό δράση εδώ και χρόνια και η γνώση εφαρμογής της είναι ευρέως γνωστή σε όλους τους νοήμονες και καλά πολιτισμένους κατοίκους του τόπου.

Πότε εδραιώθηκε έτσι και μερικοί δεν το πήραν χαμπάρι?!?!?!

Αυτό είναι άδικο! Βέβαια… σίγουρα έχει και τα καλά του, όπως και κάθε τι.

1. Ο στραγγαλισμός του αναμενόμενου

Στρόφιγγα

Έλικας

Ελατήριο

Αναπήδηση

Επιστροφή

Ανάσκελα

Αναγούλα

Ανάμνηση

Πόνος

Κενό

2. Η επαναφορά της ακρίδας

Άγνωστο προς το παρόν αντικείμενο, μη αναγνωρίσιμο από το κεντρικό νοητικό σύστημα, άμεση ανάγκη για εύρεση και κατανόηση πληροφοριών το συντομότερο δυνατόν! (προς το παρόν τα δεδομένα καθίστανται ανεπαρκή και ακατάλληλα για ανάλυση)

3. Η κατ’ευχήν ομαλή ασφαλτόστρωση του οδοστρώματος με υλικά ευχάριστα και ακίνδυνα για του ταξιδιώτες που θα τον διαβούν.

Η ασφαλτόστρωση του δρόμου δεν είναι μια όποια κι όποια δουλειά. Κρύβει πολλούς κινδύνους και πολλές μελλοντικές παγίδες.

Το καλό του στρωσίματος του δρόμου βέβαια είναι ότι κατά την κατασκευή του συμμετέχουν άπειρα μικρά και διαφορετικά χαλίκια που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επανατοποθετηθούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Έτσι τα λάθος κομμάτια που μπορεί να σχηματιστούν στην πορεία, αποκλείεται να επαναληφθούν. Κάτι είναι κι αυτό.